Marja Pruis

Marja Pruis (1959)

studeerde Nederlands en Algemene Taalwetenschap aan de Universiteit
van Amsterdam. Nadat zij Martin van Amerongen, destijds hoofdredacteur van de Groene
Amsterdammer, ongevraagd een necrologie van Mary MacCarthy had toegestuurd, nodigde hij
haar uit om eens te komen praten. Aanvankelijk schreef zij op freelancebasis stukken over biografieën,
egodocumenten en buitenlandse literatuur, en vanaf 1998 wekelijks over Nederlandse
literatuur. In februari 2007 kwam zij in de redactie. Behalve over Nederlandse literatuur schrijft
ze essays over uiteenlopende onderwerpen als verlegenheid, schoonheidsidealen en humor.
Daarnaast schrijft ze tweewekelijks een column waarvoor ze de Heldringprijs ontving, de prijs
voor de beste columnist van Nederland.

In 1999 debuteerde ze met “De Nijhoffs of de gevolgen van een huwelijk”. Daarna schreef ze de
romans “Bloem” (2002), “De Vertrouweling” (2005) en “Atoomgeheimen” (2008). Haar essaybundel
“Kus me, straf me” (2010) werd genomineerd voor de AKO Literatuurprijs en in 2013 won ze
er de Jan Hanlo Essayprijs mee. In “Als je weg bent: over Patricia de Martelaere” (2013) legde
ze haar fascinatie vast voor het werk en het leven van de jong overleden Vlaamse schrijfster. In
2016 verscheen haar roman “Zachte Riten” waarmee ze de shortlist haalde van zowel de Libris
Literatuurprijs als de ECI Literatuurprijs. In 2017 verscheen haar nieuwste boek “Genoeg nu
over mij. Confessies van een ervaren schamer”.

Peter Tiehuis (1956)
studeerde klassiek gitaar aan het Conservatorium van Enschede en jazz gitaar
aan het Koninklijk Conservatorium Den Haag. Die dubbele opleiding verklaart zijn beheersing
van zeer uiteenlopende stijlen. Hij speelde in verschillende beroemde ensembles zoals de
Skymasters en de Chris Hinze Combination. Sinds 1996 maakt hij deel uit van het Metropole
Orkest. De lijst van artiesten met wie hij in de loop van zijn carriere heeft gespeeld is immens.
Los van zo ongeveer alle bekende Nederlandse muzikanten speelde hij met een indrukwekkende
lijst van internationale sterren zoals Toots Thielemans, Benny Goodman, Tina Turner, Randy
Crawford, Herbie Hancock, Chaka Khan, Elvis Costello, enz.

Frans van der Hoeven (1963)
is freelance contrabassist, componist, arrangeur en docent aan het Conservatorium van Amsterdam en het Koninklijk Conservatorium Den Haag. Ook hij speelde
met de groten der aarde zoals Clark Terry, Jack de Johnette, Art Farmer, Lee Konitz, Toots
Thielemans en Harry Sweets Edison, de man die de mooie trompetlijnen achter Billie Holiday
speelde. Momenteel speelt hij o.a. bij het Jesse van Ruller Trio, Eef Albers Trio en de Fay
Claassen Band. Frans gebruikt zijn bas meer als solo instrument dan als ritme ondersteuner.
Daarvoor maakt hij ook veel gebruik van electronica. Hij vindt dat je je als bassist moet kunnen
verplaatsen in een ander instrument. “Het hoogste wat je kunt bereiken is dat je iemand anders
goed laat spelen”. Hij heeft een solo album uitgebracht, “First Flight”, waarin de contrabas
centraal staat in een fusie van akoestische en elektronische muziek.